Decyzja.

Tuliłam Halszkę do siebie, gdy kolejną godzinę nie mogła zasnąć. Rozpalone czółko okładałam schłodzonym ręcznikiem, a zapłakane oczka ocierałam delikatnie chusteczką. Bezsenna noc upłynęła mi na czuwaniu nad chorym dzieckiem. Nosząc ją po ciemnym pokoju, mogłam myśleć. Układać w głowie to, co tak bardzo łaknęło odpowiedzi.

- Nie, to niemożliwe, Angela. To nie może być prawda- szeptał raz po raz Giorgi, przechadzając się z kąta w kąt i łapiąc za głowę.

- A jednak- chrząknęłam zła, że tak bardzo się zirytował nowiną. Zbierałam elementy swojej porzuconej garderoby i cicho się ubierałam.

- Dlaczego jeszcze bardziej skomplikowałaś sytuację?- jęknął- jakby do tej pory było łatwo…

- Przecież ja sobie tego nie zaplanowałam, Grozer!- krzyknęłam wściekła, siadając na łóżku- stało się, trudno.

- Trudno?- warknął. Spojrzałam mu w oczy-burza z piorunami.

- Musisz zrobić test, Mała- przerwał mu Alek, chwytając mnie za rękę- musimy wiedzieć kto jest ojcem.

- Chcę ją zobaczyć- warknął wściekły Niemiec.

- Nie. Najpierw musimy zrobić test, Giorgi. Olieg ma rację.

- Skąd mogę mieć pewność…- zaczął, zbliżając się na niebezpieczną odległość i wbijając we mnie wyzywające spojrzenie.

- Nie możesz. Nic nie mogę ci obiecać- zmrużyłam oczy i poczułam wzbierające pod powiekami łzy. Dlaczego taki jest, dlaczego?

- Nie pozwolę zrobić ze mnie królika doświadczalnego, póki jej nie zobaczę- syknął, chwytając mnie za nadgarstki- a może był ktoś trzeci, co?- jego słowa raniły moje serce jak ostre sztylety, przeszywając je na wskroś. Przerażony Achrem chwycił go za barki i odciągnął ode mnie. Wciąż dygocząc, przełykałam łzy wściekłości i bólu. On, Giorgi, pierwszy raz mnie upokorzył.

*

- Uspokój się- obejmował mnie mocno, gładził włosy, całował zapłakane oczy. Był przy mnie, kiedy tego potrzebowałam.

- To tak strasznie boli, Alek- jęknęłam, czując bicie skołatanego, złamanego serca.

- Jestem przy tobie, nic się nie bój, Maleńka- szepnął mi do ucha, a ja wtuliłam się w niego jak małe zagubione dziecko. Palcami przeczesywałam jego gęste włosy, a mokrymi od łez ustami całowałam linię szczęki.

- Wiesz, chciałabym żeby Halszka była twoja- wypowiedziane bezgłośnie słowa prosto w jego policzek nie mogły zostać usłyszane.

*

Nie byłam w pracy. Nie widziałam ich od tygodnia. Nie dzwoniłam. Nie chciałam rozmawiać ani na nowo przeżywać tego dramatu. Nie wiedzieli gdzie mieszkam. Nie wiedziałam czy szukają, czy właśnie wydrapują sobie nawzajem oczy. Nie chciałam o tym myśleć. Dopiero gdy nieprzytomna po ostatniej bezsennej nocy czuwania nad wymęczonym chorobą dzieckiem przyłożyłam głowę do poduszki, wszystko zrozumiałam.

Spacerowałam z wózkiem po parku i patrzyłam na roześmiane twarze rodziców i dzieci. 

Matka, ojciec i syn. 

Matka, ojciec i córka. 

Ja też tak mogę, moje dzieciątko zasługuje na pełną rodzinę. Podniosłam wzrok do góry i zobaczyłam że już się zbliża. Pewnym, lekko kołyszącym się krokiem. Z rozpiętą kurką i szalikiem ledwo co owiniętym wokół szyi. Jego oczy śmiały się do mnie z daleka, a czerwona róża błyszczała w grudniowym słońcu. Chwycił mnie mocno w pasie i przyciągnął do siebie. Męski, odmieniony i zwycięski.

- To jest Halszka, Alek.

Uniósł Małą do góry, a ta pisnęła z zachwytu i klasnęła w rączki. Dwie pary zapatrzonych w siebie, roześmianych oczu. Duże, niebieskie Oliega i duże, niebieskie Halszki. Nie liczył się wynik testu ani to, kto powinien być jej ojcem. Liczyło się to, że ja chciałam jego. Już tylko jego. 

~*~

Także tego, mamy jasność sytuacji :)
Jednak z Winiarem zejdzie mi trochę dłużej, nie przewidziałam kilku niemiłych sytuacji w moim życiu. Także na razie będę tylko tutaj, przynajmniej systematycznie...
Jak wrażenia po ME? Ja mimo wszystko czuję niedosyt, bo gra naszych Gladiatorów rozbudziła chyba ambicje nie tylko ich samych, ale wszystkich kibiców w Polsce. Może następnym razem uda się zdobyć upragniony medal... 
Dziś bardzo chciałabym podziękować Coquette, bo bez niej byłoby ze mną krucho.
Jeśli mam gdzieś zaległości, przepraszam, ale ostatnio nie jestem w stanie nic czytać. Może z czasem się to zmieni. 
S.

EDIT:  projekt trochę z innej beczki- ZAGUBIENI, zapraszam :)